Jan Twardowski

Jan Jakub Twardowski(ur.1 czerwca 1915 w Warszawie,zm.18 stycznia 2006 tamże)polski ksiądz rzymskokatolicki,prałat honorowy Jego Świątobliwości,poeta,przedstawiciel współczesnej liryki religijnej.To z jego wiersza dedykowanego Annie Kamieńskiej pochodzi zdanie:Śpieszmy się kochać ludzi tak szybko odchodzą.

Życiorys

Dzieciństwo

Urodził się w Warszawie przy ulicy Koszykowej 1 czerwca 1915.Miał trzy siostry dwie starsze,Halinę(ur.1911 r.) i Lucynę(ur.1912 r.)oraz młodszą,Marię(ur.1920 r.)Pięć tygodni później,4 lipca,został ochrzczony w warszawskim kościele parafialnym św.Aleksandra.Tego samego dnia,na mocy decyzji rosyjskich władz kolejowych,cała rodzina Twardowskich,podobnie jak inne rodziny warszawskich kolejarzy,została przymusowo ewakuowana w głąb Rosji.Powrót rodziny do Polski nastąpił dopiero po 3 latach(13 lipca 1918).Dwa lata później(1920 r.)Twardowscy przenieśli się do nowego mieszkania.1 września 1922 rozpoczął naukę w szkole powszechnej nr 22 przy ul.Elektoralnej.

Edukacja i wojna

Przyszły poeta wychowywał się w Warszawie.W 1922 r.Jan rozpoczął naukę w szkole podstawowej,a od 1927 roku uczęszczał do Gimnazjum im.Tadeusza Czackiego w Warszawie do klasy matematyczno-przyrodniczej.W latach 1933-1935 współredagował międzyszkolne pismo młodzieży gimnazjalnej„Kuźnia Młodych”,gdzie piastował funkcję redaktora działu literackiego.Na łamach tej gazetki miał miejsce jego debiut poetycki i prozatorski.Zaczął również prowadzić„Poradnik literacki”,drukował recenzje i wywiady oraz nawiązał szereg znajomości z utalentowanymi kolegami,m.in.z Kazimierzem Brandysem,Pawłem Hertzem,Janem Kottem,Tadeuszem Różewiczem.Maturę zdał w 1936 r.W 1937 r.ukazał się pierwszy tomik jego wierszy pt."Powrót Andersena",nawiązujący do poetyki Skamandra.W tym samym roku rozpoczął studia polonistyczne na Uniwersytecie Warszawskim.W 1939 r.uzyskał absolutorium,a w 1947 r.obronił pracę magisterską.W czasie II wojny światowej,podczas której zaginął cały jego wcześniejszy dorobek poetycki,był żołnierzem Armii Krajowej,uczestniczył w powstaniu warszawskim.Wskutek przeżyć wojennych,w tym zniszczenia jego domu rodzinnego,w 1943 r.postanowił zostać księdzem.

Okres powojenny

W trakcie wojny w marcu 1945 r.zaczął naukę w tajnym Seminarium Duchownym w Warszawie.Naukę w seminarium kontynuował z przerwami do 1948 r.kiedy to 4 lipca przyjął święcenia kapłańskie.W tym też roku uzyskał tytuł magistra filologii polskiej za pracę Godzina myśli.Zaraz po studiach w seminarium duchownym przybył do parafii w Żbikowie k.Pruszkowa,gdzie był wikarym przez trzy lata.Zajmował się nauczaniem religii w szkole specjalnej.Od 1959 r.aż do emerytury był rektorem kościoła sióstr Wizytek w Warszawie,gdzie głosił kazania dla dzieci,którym później zadedykował m.in.zbiory:Zeszyt w kratkę oraz Patyki i patyczki.Był również wieloletnim wykładowcą i wychowawcą pokoleń kleryków w warszawskim seminarium.Wcześniej,bo już pod koniec 1945 r.powrócił do publikowania wierszy.Jego twórczość trafiła wówczas m.in.na łamy„Tygodnika Powszechnego”.Wielką popularność przyniósł mu wydany w 1970 r.tom Znaki ufności.

Śmierć

Zmarł wieczorem 18 stycznia 2006 w szpitalu przy ulicy Banacha w Warszawie.Pochowany w krypcie w Panteonie Wielkich Polaków,miejscu pochówku dla zasłużonych w Świątyni Opatrzności Bożej,zgodnie z życzeniem prymasa Polski kardynała Józefa Glempa,a wbrew ostatniej woli księdza Twardowskiego,który chciał być pochowany na warszawskich Powązkach.

Upamiętnienie

W maju 2011 r.Rada Warszawy nadała skwerowi położonemu u zbiegu ulic Karowej i Krakowskiego Przedmieścia nazwę ks.Jana Twardowskiego.10 października 2013 na skwerze odsłonięto pomnik ks.Jana Twardowskiego.Autorem rzeźby plenerowej wykonanej w brązie jest Wojciech Gryniewicz.W kościele Wizytek znajduje się niezwykłe epitafium ks.Jana Twardowskiego w formie klęcznika z wyrytym jego ostatnim wierszem napisanym przed śmiercią w szpitalu przy ul.Banacha oraz małą biedronką.Szkoła Podstawowa nr 2 w Białymstoku jako pierwsza uzyskała w 1993 roku zgodę ks.Twardowskiego na nadanie jej jego imienia.Ks.Jan w swej ujmującej skromności długo odmawiał,tłumacząc,że nie wypada nosić imienia patrona,który jeszcze żyje.We Wrocławiu imię ks.Jana Twardowskiego nosi Gimnazjum nr 17 przy ul.Ślężnej.W Czechowicach-Dziedzicach imię ks.Jana Twardowskiego nosi Gimnazjum nr 1.W Krakowie imię ks.Jana Twardowskiego nosi Gimnazjum nr 4.W Nowym Sączu imię ks.Jana Twardowskiego nosi Gimnazjum nr 2.W Barłominie(wieś w woj.pomorskim)imię ks.Jana Twardowskiego nosi szkoła podstawowa.W Janiszewicach(wieś w woj.łódzkim)imię ks.Jana Twardowskiego nosi Zespół Gimnazjum i Szkoły Podstawowej.W Konstancinie-Jeziornie imię ks.Jana Twardowskiego nosi Zespół Szkół nr 3 na ulicy Bielawskiej.

W dniu 1 czerwca 2010 roku Narodowy Bank Polski wprowadził do obiegu monety upamiętniające 95 rocznicę urodzin księdza Twardowskiego,o nominałach:

• 2 zł wykonaną stemplem zwykłym ze stopu Nordic Gold
• 10 zł wykonaną stemplem lustrzanym w srebrze

W czerwcu 2015 r.na terenie kościoła parafialnego przy ulicy Alfreda Nobla w Warszawie(gdzie ks.Jan Twardowski był wikariuszem w latach 1957-1958)odsłonięto głaz pamiątkowy.16 listopada 2016 roku odbyła się uroczystość nadania imienia ks.Jana Twardowskiego Specjalnemu Ośrodkowi Szkolno-Wychowawczemu w Ostrołęce.24 maja 2007 roku nadano imię ks.Jana Twardowskiego Szkole Podstawowej nr 3 w Sierpcu

Nagrody i odznaczenia

• Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski Za wybitne zasługi w upowszechnianiu humanistycznych wartości,za osiągnięcia w twórczości literackiej(2006 r.pośm.)
• Nagroda PEN Clubu im.Roberta Gravesa za całokształt twórczości(1980 r.)
• Order Uśmiechu(1996 r.)
• Nagroda Literacka im.Władysława Reymonta(1996 r.)
• Medal Polonia Mater Nostra Est(1999 r.)
• Nagroda Złotego Feniksa(przyznana przez Stowarzyszenia Wydawców Katolickich)(1999 r.)
• Doktorat honoris causa Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego(1999 r.)
• Order Ecce Homo(1999 r.)
• Nagroda Ikara(2000 r.)
• Dziecięca Nagroda„Serca”(2000 r.)
• Nagroda TOTUS(2001 r.)
• Honorowe obywatelstwo Tarnowskich Gór(2003 r.)
• Nagroda Miasta Stołecznego Warszawy(2005 r.)

Twórczość

Liryka księdza Twardowskiego traktuje zarówno o Bogu,jak i o ludziach i ich problemach.Dobrze widoczne są liczne odwołania i metafory dotyczące przyrody(także jako pochwała stworzenia).Wiersze tego autora często,poprzez apostrofy i inne środki stylistyczne,mają charakter modlitewny(np.słowa Boże po stokroć święty,Mocny i uśmiechnięty w Suplikacjach).

Ważniejsze utwory

• "Wiersze"(1959 r.tom wydany wspólnie z książką poetycką ks.Pawła Heintscha)
• "O spacerze po cmentarzu wojskowym"(1968 r.)
• "Znaki ufności"(1970 r.)
• "Zeszyt w kratkę"(1973 r.)
• "Poezje wybrane"(1979 r.)
• "Niebieskie okulary"(1980 r.)
• "Rachunek dla dorosłego"(1982 r.)
• "Który stwarzasz jagody"(1984 r.1988 r.)
• "Na osiołku"(1986 r.)
• "Nie przyszedłem pana nawracać"(1986 r.)
• "Patyki i patyczki"(1988 r.)
• "Sumienie ruszyło"(1989,1990 r.)
• "Tak ludzka"(1990 r.)
• "Stukam do nieba"(1990 r.)
• "Nie bój się kochać"(1991 r.)
• "Niecodziennik"(1991 r.)
• "Nie martw się"(1992 r.)
• "Tyle jeszcze nadziei"(1993 r.)
• "Krzyżyk na drogę"(1993 r.)
• "Elementarz księdza Twardowskiego dla najmłodszego,średniaka i starszego"(2000 r.)
• "Pogodne spojrzenie"(2003 r.)
• "Mimo Wszystko"(2003 r.)
• "Na chwilę"
• "Święty gapa"
• "O maluchach"
• "Do moich uczniów"
• "Obiecanki Cacanki"
• "Podziękowanie..."
• "Trochę plotek o świętych"

Julian Tuwim

Ur.13 września 1894 w Łodzi,zm.27 grudnia 1953 w Zakopanem polski poeta żydowskiego pochodzenia,pisarz,autor wodewili,skeczy,librett operetkowych i tekstów piosenek;jeden z najpopularniejszych poetów dwudziestolecia międzywojennego.Współzałożyciel kabaretu literackiego„Pod Picadorem” i grupy poetyckiej„Skamander”.Bliski współpracownik tygodnika„Wiadomości Literackie”.Tłumacz poezji rosyjskiej,francuskiej,niemieckiej oraz łacińskiej.Brat polskiej literatki i tłumaczki Ireny Tuwim,kuzyn aktora kabaretowego i piosenkarza Kazimierza„Lopka”Krukowskiego.Jego bratem stryjecznym był aktor Włodzimierz Boruński.Podpisywał się ponad czterdziestoma pseudonimami m.in.Oldlen,Tuvim,Schyzio Frenik,Jan Wim,Pikador,Roch Pekiński,Owóż,Czyliżem,Atoli,Wszak.Rok 2013 w Polsce,uchwałą Sejmu RP VII kadencji z 7 grudnia 2012,ogłoszony został Rokiem Juliana Tuwima.

Życiorys

Lata młodości(1894-1916)

Urodził się w Łodzi,przy ul.Widzewskiej 44(obecnie Kilińskiego 46),w mieszczańskiej rodzinie zasymilowanych Żydów.W latach 1904-1914 uczęszczał do Męskiego Gimnazjum Rządowego w Łodzi.Na początku uczył się słabo,nie okazywał zainteresowania przedmiotami ścisłymi,zwłaszcza matematyką,przez co powtarzał szóstą klasę.Zadebiutował w 1911 r.przekładem na esperanto wierszy Leopolda Staffa.W roku 1913 miał miejsce jego właściwy debiut poetycki,wiersz"Prośba"opublikowany został w„Kurierze Warszawskim”.Utwór poeta podpisał inicjałami St.M.poznanej w 1912 r.swojej przyszłej żony Stefanii Marchwiówny.

Pobyt w Warszawie(1916-1939)

W 1916 r.z myślą rozpoczęcia studiów,przeniósł się do Warszawy.Studiował prawo i polonistykę na Uniwersytecie Warszawskim(1916-1918),ukończył jedynie po jednym semestrze.W trakcie studiów rozpoczął współpracę z czasopismem Pro Arte et Studio.Był jednym z założycieli grupy poetyckiej Skamander w 1919 r.30 kwietnia 1919 poślubił Stefanię Marchew.W czasie wojny polsko-bolszewickiej pracował w Biurze Prasowym naczelnego wodza Józefa Piłsudskiego.W młodości inspirował się twórczością Leopolda Staffa(pisał o tym w swych pamiętnikach).Członek założyciel Związku Artystów i Kompozytorów Scenicznych(ZAiKS).

Życie na obczyźnie(1939-1946)

W 1939 r.wyemigrował przez Rumunię,Włochy do Francji.Wspólnie z Janem Lechoniem,Antonim Słonimskim,Kazimierzem Wierzyńskim oraz Mieczysławem Grydzewskim(określanymi jako poeci satelici)spotykali się w paryskiej kawiarni Café de la Régence.W obliczu kapitulacji Francji(1940 r.) i osobistego zagrożenia,Tuwim i Lechoń udali się przez Hiszpanię do Lizbony,a następnie do Rio de Janeiro,gdzie dołączył do nich Kazimierz Wierzyński.Ostatecznie wspólnie też wyjechali do Nowego Jorku,gdzie poeta mieszkał przez blisko pięć lat(1942-1946).Tuwim i Oskar Lange pisali dla pism„Nowa Polska”oraz„Robotnik”,natomiast Wierzyński i Lechoń utworzyli„Tygodnik Polski”.Z kolei Grydzewski wyjechał do Londynu,gdzie pozostał redaktorem naczelnym demokratyczno-liberalnego tygodnika„Wiadomości Polskie,Polityczne i Literackie”,a po wojnie„Wiadomości”,odpowiednika krajowych„Wiadomości Literackich”.Członkowie grupy poetyckiej„Skamander”stanowili pierwszą,wielką falę emigracji polskich literatów i poetów.

Ostatnie lata w Polsce(1946-1953)

Do Polski Tuwim wrócił w czerwcu 1946 roku i stał się osobowością chronioną,adorowaną i uprzywilejowaną przez ówczesne władze.Został okrzyknięty poetą państwowym.W tym samym roku Tuwimowie adoptowali córkę Ewę.W latach 1947-1950 pełnił funkcję kierownika artystycznego Teatru Nowego.Po wojnie Tuwimowie otrzymali opuszczony dom w Aninie przy ul.Zorzy 19,gdzie mieszkali wraz z Ireną Tuwim(siostrą poety).Dom ten po śmierci Tuwima nabył Piotr Jaroszewicz.W ostatnich latach życia Tuwim stworzył niewiele wierszy;czasami tylko ulegał prośbom zaprzyjaźnionych redaktorów,potrzebujących wierszy na rocznicowe okazje.Pisał prywatnie(bez publikowania).Do końca zajmował się też tłumaczeniami i zbieraniem kuriozów literackich,które publikował w miesięczniku„Problemy”w cyklu„Cicer cum caule”.

Rodzina

Ojciec poety,Izydor Tuwim(ur.22 lipca 1858 w Kalwarii,zm.1935 r.)ukończył szkołę w Królewcu,następnie studiował w Paryżu,znał kilka języków obcych.Był urzędnikiem oddziału łódzkiego Azowsko-Dońskiego Banku Handlowego.Zmarł w 1935 r. i jest pochowany na nowym cmentarzu żydowskim w Łodzi.Matka,Adela z Krukowskich(ur.9 stycznia 1872 w Mariampolu,zm.1942 r.)była córką właściciela drukarni,pochodziła z rodziny inteligenckiej, jej czterej bracia byli adwokatami oraz lekarzami.Po śmierci męża popadła w poważną chorobę psychiczną,próbowała popełnić samobójstwo.Ostatni okres życia spędziła w szpitalu dla psychicznie chorych w Otwocku.Podczas likwidacji otwockiego getta została zastrzelona przez Niemców 19 sierpnia 1942.Pierwotnie pochowana w Otwocku,w masowym grobie.Później oboje spoczęli na nowym cmentarzu żydowskim w Łodzi,gdzie odnalezione w Otwocku ciało matki Julian Tuwim ekshumował i złożył.W 2013 r.z okazji obchodów„Roku Tuwima”,jako jeden z jego istotnych elementów,władze Łodzi sfinansowały prawie dokładną rekonstrukcję pierwotnego przedwojennego pomnika na grobie ojca J.Tuwima.Mieli dwoje dzieci:Juliana i córkę Irenę.Julian Tuwim poślubił Stefanię Marchew(1894-1991)30 kwietnia 1919 r.w Wielkiej Synagodze w Łodzi.Po powrocie z emigracji adoptowali z otwockiego domu dziecka córkę Ewę,która w 2006 r.założyła„Fundację im.Juliana Tuwima i Ireny Tuwim”.Celem Fundacji jest udzielanie pomocy niepełnosprawnym i nieuleczalnie chorym dzieciom oraz niepełnosprawnej i nieuleczalnie chorej młodzieży,a także sprawowanie opieki nad dorobkiem artystycznym poety oraz jego siostry.

Stan zdrowia

Julian Tuwim nosił przez całe życie nieusuwalne duże znamię na lewym policzku,tzw.myszkę.Przez znaczną część swego życia cierpiał na zaburzenia nerwicowe(agorafobia,nerwica wegetatywna) i depresję,które ograniczały jego normalne funkcjonowanie i pracę.Jedną z przyczyn jego problemów zdrowotnych był alkoholizm.

Śmierć

Zmarł 27 grudnia 1953 w pensjonacie ZAiKS-u„Halama”w Zakopanem na atak serca.Został pochowany w Alei Zasłużonych na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie.W imieniu władz PRL przemówienie pożegnalne na pogrzebie wygłosił minister kultury i sztuki Włodzimierz Sokorski.

Twórczość

Autor tekstów kabaretowych,rewiowych i librecista oraz autor tekstów politycznych.Współautor i redaktor pism literackich i satyrycznych(Skamander,Wiadomości Literackie,Cyrulik Warszawski).Tłumacz literatury rosyjskiej,m.in.Aleksandra Puszkina("Jeździec miedziany","Połtawa"),W.Majakowskiego("Obłok w spodniach").Autor popularnych wierszy dla dzieci,m.in."Lokomotywa","Ptasie radio","Pan Hilary","Słoń Trąbalski","Bambo".Bibliofil i kolekcjoner kuriozów("Czary i czarty polskie","Pegaz dęba","Cicer cum caule").Znany był ze swojego specyficznego humoru objawiającego się bystrością umysłu i świeżością.Świeżości tej szukał najczęściej w języku głównym orężu modernizmu,a szczególnie postmodernizmu.Swe badania językowe rozpoczął od nauki esperanto jeszcze w latach gimnazjalnych.Tłumaczone na esperanto wiersze Staffa,a także"Testament mój"("Mia testamento")Juliusza Słowackiego i inne wiersze zostały opublikowane na łamach Esperantysty Polskiego(Pola Esperantisto).W późniejszych badaniach nad językiem tworzył neologizmy.Podobnie jak B.Leśmian,A.Wat i S.Młodożeniec,tworzył tak zwany język pozarozumowy(zaum),którego poznanie miało być aprioryczne i zgodne ze skojarzeniami każdego odbiorcy.Próby te wyraził w"Słopiewniach".Poezja Tuwima uważana jest za jedną z najtrudniejszych ze względu na częste gry słów,zwielokrotnienia znaczeń jednego wyrazu poprzez inne,nie zawsze jasne podkreślenia niektórych słów w zdaniu jakby było ono niedokończone.Ogromna giętkość i błyskotliwość tego języka przyjmuje często koloryt humorystyczny,jak w"Balu w Operze".Słowa przyjmują cechy opisywanej rzeczywistości(np.mistrzowsko zastosowana została rytmika i szelest polskich słów w"Lokomotywie",przez co jest to wiersz-onomatopeja).Oprócz dzieł charakteryzujących się niebywałym pięknem i kulturą słowa,Julian Tuwim tworzył także wiersze pisane językiem potocznym,czy wprost wulgarnym(np.„Do prostego człowieka”czy„Wiersz,w którym autor grzecznie,ale stanowczo uprasza liczne zastępy bliźnich,aby go w dupę pocałowali”).Jedynym właścicielem autorskich praw majątkowych wszystkich utworów poety oraz jego siostry Ireny Tuwim-Stawińskiej jest Fundacja im.Juliana Tuwima i Ireny Tuwim,założona w 2006 r.przez córkę Tuwima Ewę Tuwim-Woźniak.

Narodowość

Dla polskich antysemitów,szczególnie w okresie międzywojennym,na zawsze pozostał Żydem i jako taki był w tym czasie przedmiotem brutalnych ataków.Zarzucano mu„zażydzanie”polskiej literatury:„Tuwim nie pisze po polsku,lecz tylko w polskim języku(...),a jego duch szwargoce”(„Prosto z mostu”,publikacje w latach 1930 r.)Nazywano go gudłajskim Mickiewiczem.Natomiast dla wielu Żydów był zdrajcą,który wybrał polskość.Tuwim zmagał się z tą swoją podwójną tożsamością przez całe życie.Przed II wojną światową opowiadał się za asymilacją Żydów.Problem swojej tożsamości narodowości J.Tuwim poruszył m.in.w pierwszych wersach wiersza napisanego z okazji pochowania matki na łódzkim cmentarzu żydowskim(„Matka”):Jest na łódzkim cmentarzu,na cmentarzu żydowskim,grób polski mojej matki,mojej matki żydowskiej.(...)

Odznaczenia,nagrody i wyróżnienia

• Krzyż Wielki Orderu Odrodzenia Polski
• Złoty Wawrzyn Akademicki(1935 r.)
• Order Sztandaru Pracy I klasy(1949 r.)
• Nagroda Państwowa I stopnia(1952 r.)
• Nagroda Literacka miasta Łodzi(1928 r.)
• Nagroda Literacka miasta Łodzi(1949 r.)
• Nagroda polskiego PEN Clubu(1935 r.)
• Doktorat honoris causa Uniwersytetu Łódzkiego(1949 r.)

Najważniejsze dzieła

• "Juwenilia"(1911-1918)wczesne próby poetyckie,sam Tuwim nigdy ich nie wydał
• "Czyhanie na Boga"(1918 r.)
• "Sokrates tańczący"(1920 r.)
• "Siódma jesień"(1921 r.)
• "Pogrzeb prezydenta Narutowicza"(1922 r.)
• "Wierszy tom czwarty"(1923 r.)
• "Czary i czarty polskie"(1924 r.)
• "Wypisy czarnoksięskie"(1924 r.)
• "A to pan zna?"(1925 r.)
• "Czarna msza"(1925 r.)
• "Tysiąc dziwów prawdziwych"(1925 r.)
• "Słowa we krwi"(1926 r.)
• "Tajemnice amuletów i talizmanów"(1926 r.)
• "Strofy o późnym lecie"
• "Rzecz czarnoleska"(1929 r.)
• "Do prostego człowieka"(1929 r.)
• "Jeździec miedziany"(1932 r.przekład Puszkina)
• "Biblia cygańska i inne wiersze"(1932 r.)
• "Jarmark rymów"(1934 r.)
• "Polski słownik pijacki i antologia bachiczna"(1935 r.)
• "Bambo"(1935 r.)
• "Treść gorejąca"(1936 r.)
• "Lutnia Puszkina"(1937 r.)
• "Rzepka"(1938 r.)
• "Bal w Operze"(1936 r.wyd.1946 r.)
• "Wiersz,w którym autor grzecznie,ale stanowczo uprasza liczne zastępy bliźnich,aby go w dupę pocałowali"(1937 r.)
• "Lokomotywa"(1938 r.)
• "Kwiaty polskie"(1940-1946,wyd.1949 r.)
• "Pegaz dęba,czyli panopticum poetyckie"(1950 r.)
• "Piórem i piórkiem"(1951 r.)
• "Cicer cum caule"(1949-1953)

Tuwim w piosenkach

Piosenki powstałe na podstawie utworów Juliana Tuwima,bądź specjalnie pod tym kątem napisane przez autora(alfabetycznie):

• "Absztyfikanci Grubej Berty"piosenkę wykonał zespół Bez Jacka
• "Berlin 1913"śpiewa do muzyki własnej Leszek Długosz,utwór wykonał również Jakub Blokesz
• "Całujcie mnie wszyscy w dupę"Fokus w ramach projektu Poeci
• "Chrystus miasta"Buldog na płycie"Chrystus miasta"
• "Co Nam zostało z tych lat?"śpiewa Chór Dana,Mieczysław Fogg
• "Do prostego człowieka"piosenkę nagrały zespoły Liberum Veto,Włochaty oraz Akurat
• "Do generałów"Buldog,na płycie"Chrystus miasta"
• "Figielek"kompozycja Miłosz Bembinow,śpiewa Magda Polańska,chórki Agatka Chodyra
• "Grande valse brillante"(fragm.poematu"Kwiaty polskie")muz.Z.Konieczny,śpiewa Ewa Demarczyk,ostatnio J.Steczkowska,J.Radek,Michał Bajor
• "Humoreska"Buldog,na płycie"Laudatores Temporis Acti"
• "Ja śpiewam piosenki"Hanka Ordonówna,Barbara Muszyńska,Halina Kunicka oraz Violetta Villas
• "Jeżeli"śpiewa Czesław Niemen
• "Kamienice"Buldog,na płycie"Chrystus miasta"
• "Kobiece"śpiewa K.„Grabaż”Grabowski z zespołem Strachy na Lachy
• "Kotek"kompozycja Miłosz Bembinow,śpiewa Magda Polańska i Iza Sobieraj
• "Litania"Stan Borys,Buldog,na płycie"Laudatores Temporis Acti"
• "Lokomotywa","Trudny rachunek","Dwa Michały"muzyka Jarek Kordaczuk,śpiewa Basia Raduszkiewicz
• "Lokomotywa"wykonuje Lilu w ramach projektu Poeci
• "Miejscowa idiotka z tutejszym kretynem"muzyka i śpiew Grzegorz Turnau
• "Mieszkańcy"Buldog,na płycie"Chrystus miasta"
• "Miłość Ci wszystko wybaczy"muz.Henryk Wars,śpiewa Hanka Ordonówna,Jerzy Czaplicki,ostatnio również m.in.Kayah,Tatiana Okupnik
• "Na pierwszy znak"śpiewa Hanka Ordonówna,ostatnio Czarno-Czarni
• "Nędza"Buldog,na płycie"Chrystus miasta"
• "Niczyj"Stan Borys,Buldog,na płycie"Laudatores Temporis Acti oraz Stan Borys"
• "Noc ubogiego człowieka"śpiewa Stan Borys
• "O chorym synku"Buldog,na płycie"Chrystus miasta"
• "Ostry erotyk"Buldog,na płycie"Chrystus miasta"
• "Pomarańcze i mandarynki"(wiersz pt."Sen złotowłosej dziewczynki")śpiewa Marek Grechuta
• "Pokoik na Hożej"śpiewa Zofia Terné,Hanna Orsztynowicz
• "Tomaszów"muz.Z.Konieczny,śpiewa Ewa Demarczyk,ostatnio J.Radek,Marysia Sadowska
• "Trawa"Wagabunda,ZHP;także zespół Pustki na albumie"Kalambury"
• "Ty"Buldog,na płycie"Chrystus miasta"
• "Venus"Buldog,na płycie"Laudatores Temporis Acti"
• "Wspomnienie"muz.M.Sart,śpiewa Czesław Niemen,Grzegorz Turnau,Janusz Radek,Kobranocka
• "Wygon"Łąki Łan na płycie"Łąki Łanda"
• "Z wierszy o państwie I-IV"Buldog,na płycie Laudatores Temporis Acti
• "Zadymka"muz.Jan Kanty Pawluśkiewicz,śpiewa Marek Grechuta i zespół Anawa,ostatnio Grzegorz Turnau,na płycie"Historia pewnej podróży"
• "Zawieja"muz.Andrzej Zieliński Skaldowie,na płycie"Od wschodu do zachodu słońca"
• "Zmęczony burz szaleństwem..."śpiewa Stan Borys
• "Znów to szuranie"L.U.C w ramach projektu Poeci
• "Żandarm"zespół Hańba!
• "Życie moje"śpiewa Stan Borys

W 2008 r.nakładem wytwórni muzycznej 4ever Music ukazała się składanka"Co Nam zostało z tych lat?"Piosenki Juliana Tuwima.

Pieśni,utwory kameralne i symfonie do wierszy Tuwima

• Karol Szymanowski"Słopiewnie"na głos i fortepian op.46bis(1921 r.)
• Witold Lutosławski"Piosenki dziecinne"na głos i fortepian"Taniec","Rok i bieda","Kotek","Idzie Grześ","Rzeczka","Ptasie plotki"(1947 r.)także w oprac.na głos i orkiestrę(1952 r.)
• Witold Lutosławski"Spóźniony słowik"na głos i fortepian(1947 r.)lub głos i orkiestrę kameralną(1952 r.)
• Witold Lutosławski"O Panu Tralalińskim"na głos i fortepian(1947 r.)lub głos i orkiestrę kameralną(1952 r.)
• Henryk Mikołaj Górecki"Ptak"nr 3 z cyklu"Trzy pieśni"op.3(1956 r.)
• Henryk Mikołaj Górecki"Pieśni o radości i rytmie"op.7(1956/1960),zatytułowane cytatem z Tuwima
• Henryk Mikołaj Górecki"Epitafium"op.12 na chór i orkiestrę do ostatnich słów poety(1958 r.)
• Józef Świder"Przypomnienie"na sopran lub tenor z fortepianem(1955 r.)
• Józef Świder"Cuda i dziwy"na chór mieszany a cappella(1963 r.)
• Józef Świder"Gabryś"na chór mieszany a cappella(1963 r.)
• Józef Świder"Śląsk śpiewa"na chór mieszany a cappella(1968 r.)
• Krzysztof Meyer"Quartettino"na sopran,flet,wiolonczelę i fortepian(1966 r.)
• Krzysztof Meyer"II Symfonia,do fragmentu"Biblii cygańskiej"(1967 r.)
• Krzysztof Meyer"Śpiewy polskie"na sopran i orkiestrę:Świt,Dwa wiatry,Rzeź brzóz,Akacje,Motyle,Suma jesieni(1974 r.)

Miejsca w Łodzi związane z Tuwimem

• ul.Piotrkowska 104 Pomnik„Ławeczka Tuwima”
• ul.Piotrkowska 101 rzeźba„Dupa Tuwima”
• ul.Stanisława Moniuszki 4A„Popiersie Juliana Tuwima”
• ul.Widzewska 44 miejsce urodzenia(obecnie ul.Jana Kilińskiego 46)
• Pasaż Szulca 5(obecnie al.1 Maja)kamienica,w której mieszkał w młodości
• ul.Dzielna 50(obecnie ul.Gabriela Narutowicza 56)kamienica,w której mieszkał w młodości
• ul.Andrzeja 40(obecnie ul.Andrzeja Struga 42)kamienica w której mieszkał
• ul.Mikołajewska 46(obecnie ul.Henryka Sienkiewicza)adres Gimnazjum Męskiego,do którego uczęszczał(obecnie III Liceum Ogólnokształcące im.T.Kościuszki)
• cmentarz żydowski przy ul.Brackiej można tu znaleźć mogiłę rodziców Tuwima
• Pałac Młodzieży im.Juliana Tuwima w Łodzi,w latach 1964-1996,przy ul.Moniuszki 4a(d.gmach YMCA),następnie na osiedlu Retkinia,przy al.Wyszyńskiego 86